Strona Główna

15 lat Stowarzyszenia

Historia Kamieńska

Audiencja u Jana Pawła II

Uroczystości

Echo Kamieńska

Statut

Konkursy

Kontakt z Nami

















































































































































na górę strony


KAZIMIERZ TAZBIR
- kliknij po więcej

Urodził się w Kamieńsku 2 grudnia 1892 roku. Po ukończeniu szkoły początkowej, uczęszczał do progimnazjum w Radomsku, a następnie do seminarium Nauczycielskiego w Łęczycy z językiem wykładowym rosyjskim, które ukończył w 1911 roku.


Pierwszą posadę nauczycielską otrzymał w Rząśni i pracował tam do czasu powołania do wojska rosyjskiego. W wojsku zaskoczyła go I Wojna Światowa. Z tego właśnie okresu pochodzą jego wspomnienia przepojone duchem antywojennego humanitaryzmu i tęsknoty za niepodległością Polską.


Kazimierz Tazbir stoi po lewej stronie krzyża.

Po odbyciu kampanii wojennej wrócił do Kamieńska w lipcu 1918 roku i otrzymał tu posadę nauczycielską. W 1922 roku ukończył w Warszawie roczny Wyższy Kurs Nauczycielski – dział humanistyczny : j. polski, historia. 1 września otrzymuje nominację na kierownika szkoły w Kamieńsku. W 1930 roku ukończył w Warszawie miesięczny kurs instruktorski dla pracowników świetlic, a w 1949 roku ukończył w Rudzie Pabianickiej trzytygodniowy kurs dla kierowników Szkół Podstawowych.1 września 1951 roku został przeniesiony w stan spoczynku ze względów politycznych. 29 września 1956 roku został zrehabilitowany i przywrócony do pracy w zawodzie nauczycielskim w Kamieńsku na stanowisko zastępcy kierownika szkoły, ponieważ etat kierownika był zajęty.


Pierwszy z lewej Kazimierz Tazbir.

W czasie przerwy w pracy nauczycielskiej był księgowym w aptece w Kamieńsku. Kazimierz Tazbir przepracował 61 lat (w Kamieńsku 54 lata). W Szkole Podstawowej w Kamieńsku na stanowisku kierowniczym, 5 lat w Szkole Średniej Ogólnozawodowej w Kamieńsku na stanowisku p.o. dyrektora, 5 lat uczył j. rosyjskiego w Liceum Ogólnokształcącym w Kamieńsku w klasie od VIII do XI włącznie, 2 lata uczył j. rosyjskiego w kl. I i II w Szkole Przysposobienia Rolniczego W Kamieńsku. Zorganizował i przeprowadził wybudowanie w Kamieńsku w latach 1919 – 1920 Domu Ludowego. W 1919 roku zorganizował i prowadził przez szereg lat Koło Teatralne. Utworzył w Domu Ludowym w roku 1923 i prowadził przez kilka lat bibliotekę. Zorganizował w latach 1922- 1923 budowę przystanku kolejowego w Kamieńsku. Zorganizował i przeprowadził budowę Szkoły Podstawowej w Kamieńsku w latach 1932 – 1938. W szkole uczyło się 703 dzieci. Od roku 1922 przez 25 lat był prezesem Ogniska Nauczycielskiego. Zorganizował wtedy kupno aparatu kinematograficznego „Kok”, przy pomocy którego była prowadzona przez nauczycieli praca kulturalno – oświatowa na terenie całej gminy. W czasie okupacji był przewodniczącym Komitetu Opiekuńczego, organizując przez 4 lata pomoc dla biednych i wysiedlanych rodzin z różnych stron Polski. W roku 1946 i 1947 zorganizował dla młodzieży w Kamieńsku klasę filialna gimnazjum im. B. Chrobrego w Piotrkowie, w której uczyli nauczyciele szkoły podstawowej, a w egzaminach brali udział: dyrektor gimnazjum Teofil Budzanowski i inspektor szkolny Z. Dzięgielewski.


Pierwszy z prawej Kazimierz Tazbir.

W 1948 roku jako członek Zarządu miasteczka zajął się odbudową Domu Ludowego zniszczonego 2 września 1939 roku. W samorządzie Spółdzielczym wszystkich kolejnych typów przepracował 54 lata, w Zarządzie gospodarczym miasteczka 33 lata, w Gminnej Radzie 15 lat, w sejmiku powiatowym 9 lat, w Powiatowej Radzie Szkolnej, w oddziale powiatowym ZNP, w Urzędzie Rozjemczym, w PZGS po kilka lat. Był przewodniczącym Rady Banku Spółdzielczego w Kamieńsku i przewodniczącym koła S.D. w Kamieńsku.

    Jego pisemne prace:
  • Pamiętnik z okresu I Wojny Światowej,
  • Historia rozwoju Kamieńska,
  • Wspomnienia z życia Kamieńska.

W 1934 roku został odznaczony srebrnym Krzyżem Zasługi, a w 1946 roku otrzymał Złotą Odznakę Spółdzielczą, w 1966 roku otrzymał złoty medal za Zasługi dla Pożarnictwa, w 1968 roku otrzymał Honorową Odznakę Województwa Łódzkiego, w 1973 roku Prezes Rady Ministrów przyznał mu rentę specjalna z tytułu zasług dla oświaty, ponadto otrzymał dyplomy uznania od Kuratora Oświaty i wszystkich szczebli Spółdzielczości.

Zmarł 9 sierpnia 1982 roku w wieku 90 lat.

Był człowiekiem niespożytej energii, który nie potrafi żyć tylko dla siebie.
Cieszył się zawsze dużym szacunkiem i uznaniem całego społeczeństwa.



Tekst: Grzegorz Turlejski, na podstawie
"Kronika Kamieńska" - Kazimierz Tazbir.

Fot. "Kronika Kamieńska" - Kazimierz Tazbir,
"Album Harcerski" - dr Mieczysław Kotarbiński,
zbiory własne Grzegorza Turlejskiego.